Hayatın anlamını özgürlükte, bireysel bağımsızlıkta ve entelektüel hazlarda arayan kültür eleştirmeni David Kepesh, yıllar boyunca duygusal bağlardan uzak durarak yalnızlığı ve özgürlüğü bir yaşam biçimi hâline getirmiştir. Kadınlarla kurduğu ilişkiler kısa süreli, yüzeysel ve denetimi tamamen kendi elinde tuttuğu türdendir. Onun için bağlanmak, özgürlüğün sonudur. Ancak bu kurduğu dengeli yapı, bir gün sınıfına giren genç ve güzel bir öğrenciyle sarsılır.

Consuela Castillo, Kübalı kökenleri, zarafeti ve sakin mizacıyla ilk andan itibaren David’in ilgisini çeker. Sadece fiziksel güzelliğiyle değil, aynı zamanda taşıdığı gizemli duruş ve duruluğuyla da David’i etkisi altına alır. David, bu genç kadına duyduğu arzu karşısında ilk defa kendi kontrolünü yitirir. Aralarındaki ilişki başta yalnızca bedensel bir yakınlaşma gibi görünse de zamanla David’in duygusal sınırlarını zorlamaya başlar. Consuela’nın masumiyetiyle karışık gizemli tavırları, David’i saplantılı bir hâle getirir.

Yaş farkı, sınıfsal uçurumlar ve kültürel farklılıklar bu ilişkinin temel çatışma alanlarıdır. David, içten içe yaşadığı yaşlılık korkusunu, kendini beğenilmez ve terk edilmeye mahkûm biri gibi görmeye başladığında fark eder. Consuela’nın gençliği ve enerjisi ona aynadaki kırışıklıklarını gösterir, zamanı hissettirir. Bu farkındalık, David’in zihinsel özgürlüğünü de yavaş yavaş esaret altına alır.

İlişki ilerledikçe David’in kıskançlığı ve güvensizlikleri artar. Consuela ise bu duygusal baskının altında ezilmekte, ilişkide kendi varlığını korumakta zorlanmaktadır. David'in özgürlük anlayışıyla kıskançlığı arasındaki çatışma, zamanla onları bir uçurumun kenarına sürükler.

Bu film, yalnızlığın, yaşlanmanın, arzunun ve özgürlüğün sınırlarında dolaşan, derin bir içsel çözülüş hikâyesidir. David’in özgürlüğe olan takıntısı ile aşkın doğası arasındaki çatışma, onu hem entelektüel hem de duygusal bir çıkmazın ortasında bırakır. Geriye, bir tutkunun insan ruhunda açtığı derin izler ve telafisi mümkün olmayan pişmanlıklar kalır.