Bir süredir mutlu bir ilişki sürdüren Seda ve Ümit, nihayet evlenme kararı alırlar. Fakat bu karar Seda için tam bir sevinç kaynağı değildir; içinde büyüyen huzursuzluğun sebebi ise babası Fahri’dir. Kızına aşırı düşkün, hatta takıntılı denebilecek kadar korumacı olan Fahri, bugüne kadar "damat" kelimesini bile duymaya tahammül edememiş, Seda’nın evlilik fikrine yaklaşmasını bile bir tehdit olarak görmüştür.

Seda, bu gerginliği daha fazla uzatmamaya karar vererek, cesaretini toplar ve Ümit’i ailesiyle tanıştırmak üzere baba evine götürür. Ancak Fahri, kapıdan içeri giren bu "rakip" genç adamı gördüğü an, savaşı başlatır. Ümit’in sıradan biri olmadığı kesindir; nazik, dürüst, anlayışlıdır... ama bunların hiçbiri Fahri’nin gözünde geçerli bir ölçü değildir.

Fahri, damat adayını evlenmekten caydırmak için türlü oyunlar yapmaya başlar: bazen onu sabaha kadar süren geleneksel aile sohbetlerine mecbur bırakır, bazen garip ve zorlu "aile testlerinden" geçirir, hatta zaman zaman doğrudan tehdit etmeyi bile göze alır. Ümit, bir yandan sevgilisi Seda’nın gönlünü kazanmış olmanın huzurunu yaşarken, diğer yandan bu evliliğin en büyük engeliyle, yani gelecekteki kayınpederiyle baş etmek zorundadır.

Ancak her çatışmanın ardında aslında daha derin duygular saklıdır. Fahri’nin bu inatçılığı ve öfkesinin ardında, kızını kaybetme korkusu, yalnızlıkla yüzleşme endişesi ve geçmişte kendi yaptığı hatalarla hesaplaşma yatmaktadır. Bu komik, duygusal ve zaman zaman absürt olaylarla dolu süreç, hem Fahri’nin hem de Ümit’in iç dünyalarını açığa çıkarırken, Seda’nın da kendi yolunu çizme konusunda cesaret kazanmasına sebep olur.

Film, aile bağlarını, sevgiyle yoğrulmuş çatışmaları ve büyüme sancılarını mizahın yumuşak diliyle işlerken; izleyicisine hem kahkaha hem de gözyaşı vaat ediyor.