Gazetecilik mesleğine tutkuyla bağlı olan Ebru, uzun süredir araştırdığı kayıp kadın hastabakıcılarla ilgili haberin üzerine gitmeye kararlıdır. Araştırmalarında sık sık adı geçen ve son derece gizemli bir geçmişe sahip olan ruh sağlığı merkezine odaklanır. Bu merkez, yıllardır söylentilere konu olmuş, kaybolan kadınların izi burada kesilmiştir. Ancak merkezin iç yüzünü öğrenmek ve olayları aydınlatmak hiç de kolay değildir; dışarıdan bakıldığında son derece sıradan görünen bu yer, derinlerde karanlık sırlar saklamaktadır.

Ebru, haberin gerçeklerini öğrenmek için cesur bir plan yapar ve kendisini hastabakıcı olarak bu merkeze işe aldırır. İlk günler her şey planlandığı gibi gider. Ebru, diğer çalışanlarla iletişim kurar, hastalarla ilgilenir ve merkezdeki günlük rutinlere uyum sağlar. Ancak zamanla, merkezdeki atmosferin ağırlığını hissetmeye başlar. Koridorlarda duyulan fısıltılar, kimsenin girmek istemediği kilitli odalar ve çalışanların kaçamak bakışları, merkezde işlerin yolunda gitmediğinin işaretlerini vermektedir.

Ebru, merkezin geçmişine dair ipuçlarını toplamaya başladığında, bir gece beklenmedik bir şekilde kendisini bir hasta olarak bulur. Onu hastabakıcı olarak tanıyan herkes, birden bire onun bir hasta olduğunda ısrar eder. Hangi tarihte, hangi şartlarda kabul edildiğine dair sahte kayıtlar bile gösterilir. Artık Ebru, gerçeği araştıran bir gazeteci değil, zihinsel sorunları olduğu iddia edilen bir "hasta"dır. İlaçlar, seanslar ve zorla uygulanan terapilerle gerçeklik algısı bulanıklaşmaya başlar.

Bu süreçte Ebru, dış dünyadaki tek bağlantısı olan Kerem’den yardım istemeyi başarır. Kerem, Ebru'nun araştırmaları sırasında merkezle ilgili önemli bir ipucu olan eski bir fotoğrafı incelemiştir. Bu fotoğraf, merkezde yıllar önce gerçekleşmiş karanlık olayların izlerini taşımaktadır. Kerem, Ebru’nun izini sürerek merkeze yaklaşır ve onun orada hasta olarak tutulduğunu öğrenir. Ancak merkezin karanlık geçmişi, Kerem’i de derin bir tehlikeye çeker.