İki yaşındayken kör olan Mun, 18 yıl sonra gerçekleştirdiği bir çığır açan tıbbi ameliyat sayesinde yeniden görme yetisini kazanır. Görme yetisi, Mun’un hayatında büyük bir değişim yaratır ve ona yeni bir başlangıç yapma fırsatı sunar. Ancak bu yeni yetisi, Mun için sadece bir nimet değil, aynı zamanda derin ve korkutucu bir keşif yolculuğunun başlangıcıdır.

Başlangıçta, Mun, çevresindeki güzelliğe alışmaya çalışırken, görme alanının kenarlarında beliren gri şekiller fark eder. Bu şekiller, zamanla Mun’un hayatını kabusa dönüştüren korkunç varlıklara dönüşür. Mun, bu figürlerin, yeni ölmüş kişileri öbür dünyaya taşıyan, karalara bürünmüş ruhlar olduğunu ve insan yaşamının dokusunda kaybolmuş yolları işaretlediğini anlamaya başlar.

Her geçen gün, Mun ölüleri daha sık görmeye başlar ve çevresindeki dünya, yabancı ve tehdit edici bir hale gelir. Görme yetisi, genç kızın ruhsal ve psikolojik sağlığını tehdit eden bir sorun haline gelir. Mun’un hayatı, sarsıcı bir şekilde değişir; çevresi titreşir ve ona ait olmayan bir dünya gibi görünür hale gelir.

Bu karmaşık ve korkutucu durumun çözümü için Mun, Tayland’ın kuzeyinde bulunan bir köye doğru yola çıkar. Burada, kornea nakli yapılan kişinin kimliğini bulmaya ve bu kişinin ruhsal olarak kendisine neden böyle bir lanet bıraktığını öğrenmeye çalışır. Mun, organın bağışlandığı kişinin kimliği hakkında bilgi edinerek, karşılaştığı korkunç vizyonların ve ölülerin sürekli varlığının ardındaki gizemi çözmeye çalışır.

Bu süreçte, Mun, hem kendi içsel huzurunu hem de çevresindeki dünyayı anlamaya çalışırken, korkunç vizyonlarının ve ruhsal bozukluklarının çözümünü arar. Kendisini ve çevresini anlamak için derin bir yolculuğa çıkar ve bu yolculuk, onun hem fiziksel hem de ruhsal anlamda kendini yeniden keşfetmesine olanak tanır.