Cerrahi servisinin yataklı bölümünde tamamen sıradan görünen bir gün başlamıştır. Ancak hastane, ciddi bir personel eksikliğiyle mücadele etmektedir; hemşirelik ekibi yetersizdir. Yine de deneyimli ve özverili hemşire Floria, yoğun tempoya rağmen hastalarına en iyi şekilde bakmak için elinden geleni yapar.

Sabahın erken saatlerinden itibaren artan hasta talepleri, eksik ekipman, aksayan koordinasyon ve zamanla yarışan müdahaleler, Floria’nın omuzlarına daha da fazla yük bindirir. Her ne kadar her hastaya sevgi ve profesyonellikle yaklaşsa da, vardiya ilerledikçe işler kontrolden çıkmaya başlar.

Küçük aksilikler büyür, iletişim kopuklukları krizlere dönüşür ve insan üstü çabasına rağmen Floria artık sistemin yükünü tek başına taşıyamaz hale gelir. Baskı, yorgunluk ve duygusal tükenmişlik, sonunda onu geri dönüşü olmayan bir patlama noktasına sürükler.

Bu çarpıcı ve gerçekçi hikâye, sağlık çalışanlarının göz ardı edilen zorluklarını, özellikle de hemşirelerin günlük mücadelelerini sade ama etkileyici bir dille anlatır. "Sıradan bir gün" olarak başlayan şey, aslında sağlık sisteminin yapısal problemlerini gözler önüne seren dramatik bir çöküş hikâyesine dönüşür.