Yazar Mia, bekâr baba Emil ile beklenmedik bir aşka düşer. İkisi de kendi hayatlarında yeni bir başlangıç yapma arzusuyla birbirlerine yakınlaşırken, birlikte geçirdikleri zamanlar mutlu ve huzurlu geçer. Ancak, mutlu bir geleceğin kapılarını aralamak için Mia ve Emil, kendi çocuklarına sahip olma hayalleriyle doğurganlık tedavisine başlarlar. Bu süreç, başlangıçta sadece bir umut ışığı gibi görünse de, zamanla ilişkilerini ve bireysel duygusal sınırlarını sınayan bir yolculuğa dönüşür.

Tedavi süreci, çiftin sabrını ve duygusal dayanıklılığını test eder. Beklenmedik zorluklarla karşılaştıkça, Mia ve Emil’in arasındaki bağ hem daha da güçlenir hem de kırılganlaşır. Hem fiziksel hem de psikolojik olarak zorlayıcı bu süreç, birbirlerine duydukları sevgiyi derinleştirirken, aynı zamanda onlara ilişkinin ne kadar kırılgan olabileceğini de gösterir.

Doğurganlık tedavisinin getirdiği zorluklar, sadece çocuk sahibi olma isteğiyle değil, aynı zamanda hayatın kendisiyle ilgili sorgulamalara da yol açar. Çiftin, birbirlerine olan sevgilerini koruyup koruyamayacakları, bu süreç boyunca test edilir. Aşk, kaygılar ve umutsuzluk arasında bir denge kurmaya çalışan Mia ve Emil, nihayetinde mutluluğa ulaşmak için birbirlerine ne kadar güvendiklerini keşfederler.