Amatör bir bilim insanı olan Şahap Cenabettin’in sıra dışı icadı, gerçeklik ve hayal arasındaki sınırları altüst eden bir hikâyenin kapısını aralıyor. Aziz Nesin’in hiciv ve toplum eleştirisiyle yoğrulmuş öykülerinden uyarlanan bu film, izleyiciyi hem güldüren hem düşündüren bir yolculuğa çıkarıyor.

Şahap Cenabettin, hayatı boyunca alay edilen, ciddiye alınmayan, garip fikirleri yüzünden dışlanan bir mucittir. Ancak tüm tuhaflığının ve yalnızlığının ardında, insan doğasına dair derin bir sezgi saklıdır. Yıllar süren denemelerin ardından, sonunda icadını tamamlar: Hayalleri gerçeğe dönüştüren mucizevi aynalar. Bu aynaların önüne geçen herkes, aklından geçen en derin arzuların, hayallerin birer birer gerçekleştiğini görür. Ne var ki bu mucize, beraberinde absürt ve ironik sonuçları da getirir.

Şehir halkı, aynaların sunduğu sınırsız imkânın cazibesine kapılırken, hayal ile gerçek arasındaki çizgi hızla silinir. İnsanlar, hayallerine kavuşmanın mutluluğunu yaşarken kısa sürede bu durumun karmaşaya, kaosa ve beklenmedik trajedilere yol açtığını fark eder. Zengin fakir, genç yaşlı demeden herkes kendi arzusunun peşine düşer, ama sonunda, hayallerin kontrolsüzce gerçeğe dönüştüğü bir dünyada düzenin ve aklın nasıl hızla yok olabileceği ortaya çıkar.

Aziz Nesin’in keskin mizahıyla örülü bu hikâye, yalnızca bireysel arzuların değil, toplumsal yapının da alttan alta eleştirisini yapar. Film, seyirciye gülümsetirken, hayallerin ve arzuların sınırının olmayışının aslında ne kadar tehlikeli olabileceğini, zekice ve ironik bir üslupla gözler önüne serer. Şahap Cenabettin'in aynaları, insanın kendine ve topluma ayna tutan, düşündürücü bir modern masala dönüşür.