Serap, İstanbul’un varoşlarında bir tekstil atölyesinde ortacı olarak çalışan genç bir kadındır. Hayatı boyunca ablası ve eniştesiyle aynı evde yaşamak zorunda kalmış, evdeki baskıcı ortam ve ailesinin talepleri altında ezilmektedir. Bu yaşam, Serap için giderek daha fazla çekilmez hale gelmiştir. Her sabah atölyeye gidip monoton bir iş gününe başlamadan önce, kalabalık ve gürültülü evde geçen her an onu daha fazla bunaltır.

Serap’ın hayata dair tek umudu ise uzun yol şoförü olan babasıyla birlikte yeni bir eve çıkmaktır. Babası her sefer dönüşünde Serap’a yeni bir söz verir; bir gün birlikte yeni bir hayata başlayacaklardır. Ancak babası sürekli yollarda olduğu ve Serap’a karşı kayıtsız bir tavır sergilediği için bu hayal bir türlü gerçeğe dönüşmez. Babasının verdiği sözler tutulmadıkça, Serap kendini daha da köşeye sıkışmış hisseder.

İçinde bulunduğu bu çıkmaz ve çaresizlik, Serap’ı kendi ayakları üzerinde durma kararına iter. Kendi hayatını kurmak için ipleri eline almaya karar veren Serap, hem ailesiyle olan bağlarını sorgular hem de iş hayatında daha cesur adımlar atmaya başlar. Kendi yolunu bulmak için verdiği bu mücadelede Serap, hem kişisel hem de toplumsal engellerle karşılaşacak, ancak bu zorluklar onun hayatta kalma arzusunu daha da güçlendirecektir.