Osman, yıllardır yaşadığı eski konağın loş odalarına sıkışıp kalmış, dış dünyadan kopuk bir hayat sürmektedir. Agorafobi ve panik bozukluk yüzünden şehirden uzak bu konakta hapsolmuş gibidir. Kalabalık, gürültü, hatta basit bir market alışverişi bile onun için büyük bir sınavdır. İnsanlarla yüz yüze gelmekten kaçınır, sosyal ortamlardan uzak durur. Ancak artık burada bile huzuru bulamamaktadır.

Zihninde sürekli yankılanan bir düşünce vardır: Taşınmak. Yeni bir ev, yeni bir başlangıç... Belki bu sayede korkularından kurtulabilir, yeniden normal bir hayat sürebilir. Ama Osman'ın karşısında yalnızca hastalığı değil, uzun süredir "ev arkadaşı" olarak yaşamak zorunda kaldığı beş canavar da vardır.

Bu canavarlar, Osman’ın iç dünyasını ele geçiren korkularının, takıntılarının ve travmalarının ete kemiğe bürünmüş halleri gibidir. Biri sürekli ona tehlikeleri hatırlatır, diğeri her şeyi mahvetmeye meyillidir, biri ona özgüvensizliğini fısıldarken, diğeri onu geçmişine zincirlemiştir. Ve en sinsi olanı, ona değişmenin imkansız olduğunu söyleyen bir gölge gibi peşini bırakmaz.

Tam her şey içinden çıkılmaz bir hal almışken, hayatına iki kişi girer: Nazlı ve Emlakçı Turan.

Nazlı, Osman’ın yeni komşusu olma ihtimali taşıyan, hayat dolu ama kendi içinde derin yaralar barındıran bir kadındır. Onun varlığı, Osman için beklenmedik bir değişimin başlangıcı olur. Diğer yandan Emlakçı Turan, işini bitirip Osman’a evi satmak isteyen, ancak evin içindeki "tuhaflıklar" yüzünden defalarca kaçma noktasına gelen bir adamdır.

Osman’ın taşınma süreci, sadece yeni bir ev bulmak değil, kendi içindeki korkularla, geçmişiyle ve bu tuhaf canavarlarla yüzleşme savaşı haline gelir. Her adımda, eski alışkanlıkları ve korkularıyla mücadele etmek zorundadır. Peki, Osman bu savaşı kazanıp gerçekten yeni bir başlangıç yapabilecek mi? Yoksa hayatındaki canavarlar onun peşini bırakmayacak mı?

Korku, komedi ve dramı harmanlayan bu hikaye, insanın kendi zihninde kurduğu hapishaneden kurtulma çabasını, hayal ve gerçek arasındaki ince çizgide anlatıyor.