Agnes’in hayatı bir anda paramparça olmuştur. Ancak bu kırılmanın yankısı, sadece onun içinde duyulur. Dış dünya, hiçbir şey olmamış gibi davranır; insanlar konuşur ama anlamaz, bakar ama görmez. Agnes, yaşadığı korkunç olayın ardından derin bir sessizliğe gömülürken, çevresindekiler gündelik hayatın sıradanlığında kaybolur. Travması göz ardı edilir, acısı yok sayılır. Olan biteni sorgulamak, gerçekten dinlemek ya da yanında durmak kimsenin aklına gelmez.

Zaman geçtikçe Agnes’in iç dünyasında bir kopuş başlar. Gerçekle bağları bulanıklaşır, yalnızlığı daha da derinleşir. Etrafındaki ilgisizlik, onun acısını görünmez kılmakla kalmaz, aynı zamanda sessiz bir çığlığa dönüştürür. Bu kısa ama sarsıcı hikâye, bireyin sessiz çöküşünü ve toplumun duyarsızlığını yürek burkan bir yalınlıkla anlatır. “Agnes”, görmediğimiz ama hemen yanı başımızda yaşanan acıların varlığına ayna tutan güçlü bir çağrıdır: Bazen bir hayatı kurtarmak için tek gereken şey, durup gerçekten sormaktır — “Ne oldu sana?”