1920 yılında geçen bu hikâyede, genç Alman kadını Inge, ailesinin ve toplumun beklentilerine uyarak mektuplar aracılığıyla tanıştığı bir adamla evlenmek üzere Almanya’dan Amerika’ya doğru uzun bir yolculuğa çıkar. Hedefi, kışın sert geçtiği, sonsuz gibi uzanan tarlalarla çevrili kırsal Minnesota’dır. Oraya vardığında onu karşılayan kişi, sessiz ve içine kapanık bir çiftçi olan Olaf’tır. Dilini konuşamadığı, kültürüne yabancı olduğu bu topraklarda, Inge hem yeni bir hayata hem de duygusal olarak mesafeli bu adama alışmaya çalışır.

Ancak Inge’nin gelişine köy halkı pek sıcak bakmaz. Savaşın ardından hâlâ Almanya’ya karşı duyulan öfke, onun üstünde yoğunlaşır. Bir yandan yabancı bir ülkede kök salmaya çalışırken, diğer yandan aşk, aidiyet ve özgürlük arayışında olan Inge, kasabanın önyargılarına karşı sessiz bir direnişe geçer.

İlk başta bir zorunluluk gibi başlayan bu birliktelik, zamanla derin bir sevgiye ve anlayışa dönüşür. Olaf’ın da duygularını açmasıyla birlikte, iki yabancı, birlikte kök salabilecekleri bir hayat inşa etmeye başlarlar. Fakat Inge'nin vatandaşlık süreci, köylülerle olan çatışmaları ve geçmişinden gelen mektuplar, bu yeni kurulan düzeni tehdit eder.

Bu, sadece bir göçmen kadının Amerika’da tutunma çabası değil; aynı zamanda kültürel farklılıkların, sevginin ve insan direncinin sınandığı zarif bir dönem hikâyesidir.