Obsesif kompulsif bozukluklar nedeniyle hayatlarını kontrol altında tutmaya çalışan, içine kapanık altı kişi, yıllardır çektikleri bu zihinsel yükten kurtulma umuduyla dünyaca ünlü bir psikiyatriste başvurur. Doktorun itibarı o kadar büyüktür ki, görüşme için tam bir yıl öncesinden randevu almaları gerekmiştir. Her biri kendi dünyasında yalnızlaşmış, sıradan insanlara garip gelen davranış kalıplarına sıkışmış bu altı birey, farklı şehirlerden, farklı geçmişlerden gelmiştir.

Ve nihayet o büyük gün gelir… Altı kişi, aynı saatte, aynı terapi merkezinin bekleme salonunda karşılaşır. Başta bu bir tesadüf gibi görünse de, durum kısa sürede garip bir hâl alır. Randevuların çakıştığı ortaya çıkar. Ancak en şaşırtıcı olanı, doktorun ortada olmayışıdır. Ne sekreteri vardır ne de bilgilendirme yapılmıştır. Telefonlara cevap veren de yoktur.

Bu belirsizliğin içinde, tanımadıkları insanlarla aynı odada kalmak bu bireyler için başlı başına bir gerilim kaynağıdır. Çünkü her biri farklı obsesyonlarla mücadele etmektedir: biri mikroplardan korkarken sürekli ellerini yıkar, diğeri her şeyi simetrik yerleştirmek zorundadır, bir başkası sayılara takıntılıdır, biri sürekli tekrarlayan düşüncelerle boğuşur, biri kontrolsüzce eşyaları biriktirir, bir diğeri ise her an başına kötü bir şey geleceğinden korkar.

Dakikalar geçer, doktor hâlâ yoktur. Bu bekleyişin içinde, aralarındaki diyaloglar giderek artar. Başta kendilerini saklamaya çalışsalar da, ortak paydaları olan takıntıları sayesinde önce birbirlerini anlamaya, ardından da istemeden de olsa birbirlerine destek olmaya başlarlar. Aralarında oluşan tuhaf bağ, belki de doktorun sağlayamayacağı bir içsel yüzleşmeyi tetikler.

Doktor gerçekten gecikmiş midir, yoksa bu karşılaşma onun planının bir parçası mıdır? Terapinin kendisi bu odada mı başlamıştır, yoksa altı yabancının bir araya geldiği bu rastlantı sadece bir başlangıç mıdır?