Mustafa, çevresi tarafından asık suratlılığı ve asosyalliği ile tanınan, İstanbul'da bir devlet dairesinin arşiv bölümünde çalışan ciddi bir memurdur. İş yerinde, sürekli olarak onun kasvetli yüz ifadesini eleştiren arkadaşı Zeki, Mustafa’nın bu imajından rahatsızlık duyar. Kendi uydurduğu abartılı bir hikayeyle Mustafa’yı etkilemeyi başaran Zeki, ona radikal bir değişim önerir: Saçlarını sarıya boyasın ve yüzünde daha güleryüzlü bir izlenim bırakabilmek için dudak kenarını kessin.

Başta, Mustafa bu değişikliğe gönülsüz de olsa razı olur ve kendini tamamen farklı bir imajın içine iter. Ancak bu dönüşüm, beklediğinden çok daha absürt ve yıkıcı sonuçlar doğurur. Henüz yeni görünümünün etkileri tam olarak yerleşmeden, babasının Denizli’de hastaneye kaldırıldığını ve bacağının kesildiğini öğrenir. Bu trajik haber, Mustafa’nın hayatında ani bir sarsıntıya neden olur.

Babasının kesik bacağını gömmekle görevli olan Mustafa, artık sarıya boyalı saçları, yaralı yüz ifadesiyle, kendi hayatındaki dramı daha da derinleştirir. Üstelik bu süreçte, her şeye sinirlenip öfkelenen amcasının oğlu Mehmet de devreye girer. Mehmet'in tepkileri, Mustafa'nın halihazırda karmaşık olan hayatına beklenmedik hatalar ve absürtlükler ekleyerek işleri daha da karıştırır.

Sonuç olarak, Mustafa’nın radikal imaj değişikliği ve hayatındaki ani trajediler, hem kişisel kimliğinin hem de aile ilişkilerinin ne kadar kırılgan ve absürd olabileceğini gözler önüne seren karanlık, mizahi ve dokunaklı bir öykü ortaya koyuyor. Bu hikaye, toplumun dayattığı imaj beklentileri, bireyin kendini değiştirme çabası ve hayatın öngörülemez trajedileri arasında sıkışıp kalan bir insanın hikayesini anlatıyor.