Genç bir adam, her gece evine birinin gizlice girdiğinden şüphelenmeye başlar. İlk başta, yalnızca küçük bir sezgi gibi başlayan bu düşünceler, zamanla aklını iyice ele geçirmeye başlar. Gece yatarken kapıların hala kilitli olduğundan emin olmasına rağmen, sabahları evde bazen yerinden oynatılmış eşyalar, dağılmış nesneler ve garip izler bulur. Ne olduğunu çözmeye çalışırken, çevresindeki insanlar onu dikkate almazlar, ya da her şeyin sadece aşırı bir paranoya olduğunu söylerler.

Ama genç adam, hissettiklerinin yanlış olmadığına kesinlikle inanır. Özellikle bir gece, sabah uyandığında, aynada görülmeyen bir yansıma fark eder. Geceleri daha da karanlık hale gelen bu gizem, onun gündüzleri de normal yaşamına devam etmesini zorlaştırır. En son güvenli alanı olan evi bile ona yabancılaşmaya başlar. Korkusu her geçen gün artarken, dışarıda kimsenin fark etmediği gizli bir hayat yaşandığını düşünür. Hangi gecede, hangi saatte eve girileceğini ve ona ne yapılacağını merak eder hale gelir.

Ağır bir şekilde paranoyaya kapılan genç adam, her şeyin bir tesadüf olmadığını anlamaya başlar. Hırsızlıkla ilgili hiç bir iz yoktur, ancak içsel bir korku tüm varlığını sarmıştır. Güvenlik kameraları kurmaya, her köşe bucağı kontrol etmeye başlar. Ama gece evine giren gizemli kişi her defasında daha da kaybolur ve daha da tehlikeli hale gelir. Bir gün, onun en çok korktuğu gerçekle karşılaşır: Evine giren kişi sadece bir yabancı değil, kendisiyle çok yakından ilişkili biri olabilir.

Aklındaki tüm sorular, cevaplardan çok daha tehlikeli bir gerçeği işaret eder. Artık evdeki güvenli hissettiği alanın bir yansıması kalmamıştır ve genç adam bu gerçekle yüzleşmek zorunda kalacaktır. Gerçekten de birinin geceleri evine girmesi söz konusu mudur, yoksa bu korkular, ruhunun karanlık bir köşesinden yükselen sesler midir?