Bir depoda, tavandan zincirlenmiş şekilde uyanan eski bir asker olan Stephen, kendisini acımasız sorgucuların karşısında bulur. Ona, aşırı sağcı bir grubun Rusya Dışişleri Bakanı’nı kaçırdığını ve 90 dakika içinde canlı yayında infaz etmeyi planladığını söylerler. Ancak asıl mesele, Stephen’ın bu kaçırma olayına karıştığına inanmalarıdır.

Sorgucular, Stephen’ın bakanın nerede tutulduğunu bildiğini, ancak amnezi geçirdiğini iddia ettiğini düşünerek şüpheyle yaklaşırlar. Zaman hızla daralırken, onu konuşturmak için her türlü yöntemi kullanma yetkisi almışlardır. Bu da, Stephen’ın bilinçaltına zorla girerek geçmişinin en karanlık anılarını açığa çıkarmak anlamına gelir.

Ancak, gerçek kimin tarafında? Stephen gerçekten hafızasını mı kaybetti, yoksa her şey büyük bir oyunun parçası mı? Zihnine yapılan saldırılar arttıkça, hatırladıkları ile ona söylenenler arasındaki sınır giderek bulanıklaşır. Zaman ilerledikçe, sorgucuların bile gerçekleri ne kadar bildiği şüpheli hale gelir.

Bu film, benzersiz bir deneysel yapıma sahip. Başroldeki oyuncu, senaryoyu görmeden ve hikâye hakkında hiçbir şey bilmeden çekimlere başlamıştır. Ne tür bir filmde oynadığını dahi bilmeden, tamamen doğaçlama tepkiler vermek zorundadır. Oyuncunun her duygusu, her refleksi ve her çaresizliği gerçek zamanlı ve içgüdüseldir.

Gerçek ile kurgu arasındaki sınırın tamamen yok olduğu bu film, izleyiciyi de Stephen ile birlikte gerilim ve paranoyanın derinliklerine sürüklüyor.