Başarısızlıkla dolu kariyerinden bunalan televizyon yapımcısı Pierre Delacroix, hayalindeki sitcom projesi ağ yöneticileri tarafından defalarca reddedilince sistemle dalga geçmeye karar verir. İşten kovulmak için kasıtlı olarak en kötü fikri ortaya atar: 21. yüzyılda geçen, ırkçı stereotiplerle dolu bir minstrel şovu.

Ancak beklenmedik bir şey olur. Ağ yöneticileri bu fikri çılgınca beğenir ve şovu hayata geçirir. Üstelik, Delacroix’nin umduğu gibi tepki çekmek yerine, program büyük bir hit haline gelir. Seyirciler, tarihsel olarak ırkçı bir geleneğin modern versiyonunu coşkuyla karşılar, sosyal medyada viral hale getirir ve reytingler tavan yapar.

Başta planının işe yaradığını düşünen Delacroix, giderek büyüyen fenomenin kontrolden çıktığını ve toplumu daha da yozlaştırmaya başladığını fark eder. Bir parodi olarak yola çıktığı bu proje, giderek gerçek bir kültürel kriz yaratırken Delacroix kendini etik, sanat ve kapitalizm arasındaki ahlaki bir savaşın içinde bulur.

Bu sert sistem eleştirisi, medya, kimlik ve popüler kültürün kesişiminde neye güldüğümüzün ve kimin güldüğünün gerçekten ne anlama geldiğini sorguluyor.