Bir grup eski arkadaş, üniversite yıllarından sonra ilk kez bir araya gelerek geçmişin anılarını canlandırmak ve eski bağları yeniden kurmak ister. On yıl boyunca farklı hayatlara savrulan bu arkadaşlar, küçük bir dağ evinde nostaljik bir oyun ve eğlence gecesi planlar. Şaraplar açılır, kahkahalar yükselir, eski defterler karıştırılırken, içlerinden biri çocukluklarından hatırladığı eski ve tuhaf bir içki oyununu ortaya çıkarır: “Geceyarısı Dürüstlüğü.”

Başta sadece eğlenceli bir cesaret ve doğruluk oyunu gibi başlayan bu oyun, kartlar açıldıkça ve zarlar atıldıkça garipleşmeye başlar. Sorular beklenmedik biçimde kişisel ve acı verici hale gelir, verilen görevler doğaüstü sonuçlar doğurur. Işıklar titrer, zaman yer yer donmaya başlar ve dışarıdaki ormanın içinden gelen fısıltılar evin içini doldurur.

Kısa sürede fark ederler ki bu oyun sıradan bir eğlence değil; içlerinden birinin bilmeden çağırdığı karanlık bir varlığın aracı. Oyun tamamlanmadan bırakılırsa, hepsi “oyuncu” olarak kalacak ve sonsuza kadar cehennemde, birbirlerine karşı bu lanetli oyunu oynamak zorunda kalacaklardır.

Arkadaşlar geçmişte birbirlerine söyledikleri yalanlarla, bastırdıkları sırlarla ve eski hesaplaşmalarla yüzleşmek zorunda kalırken, aralarındaki bağlar birer birer sınanır. Oyun ilerledikçe grup parçalanmaya başlar: Kimi ihanetiyle, kimi korkusuyla yüzleşir, kimiyse oyunun kurallarını çiğneyerek arkadaşlarını kurtarmaya çalışır.

Gece ilerledikçe kazananı olmayan bir oyunun içinde sıkışıp kalan bu arkadaş grubu, hayatta kalmak ve sabaha ulaşmak için ya birbirlerine tamamen güvenmek ya da en karanlık taraflarını ortaya çıkarmak zorundadır.