Trakya’nın verimli topraklarıyla bilinen, huzurlu ve kendi hâlinde yaşam süren köyü Günebakan, uzun süredir süren kuraklık nedeniyle endişe içindedir. Toprak çatlamış, ürünler kurumaya başlamış, köylülerin yüzü asılmıştır. Umutlarını yitirmemeye çalışan köy halkı, geleneklerine sarılır ve topluca yağmur duasına çıkmaya karar verir. Dualar göğe yükselirken, herkes gözünü semaya diker; ancak beklenen rahmet yerine, gökyüzünden ansızın birden fazla göktaşı düşer.

Göktaşlarının köy meydanına ve çevresine saçılmasıyla birlikte Günebakan’da sular bir daha asla durulmaz. Kimileri bunu bir mucize, kimileri kıyametin habercisi olarak yorumlarken, olay kısa sürede ulusal basına yansır. Bilim insanları, gazeteciler, meraklı turistler ve yatırımcılar köye akın eder. Sessizliğiyle tanınan Günebakan, bir anda spot ışıkları altında kendini bulur.

Köy kahvesi adeta bir basın merkezine dönüşür, muhtar “uzay madeni” peşindeki girişimcilere röportaj verirken, bazı köylüler taşları kutsal sayıp onlara dokunmak için sıraya girer. Diğer yandan bazı girişimciler göktaşlarını satmanın hayalini kurarken, köyün yaşlıları "bizim toprak gitti" diyerek endişelenir.

Günebakan, kuraklığın çaresini gökte ararken yıldızlardan gelen felaketle şenlik yerine dönen bir köyün absürt ve eğlenceli hikâyesini konu alıyor. Bilimle hurafenin, gelenekle modernliğin, sakinlik ile kaosun iç içe geçtiği bu taşra komedisi, Trakya'nın neşeli mizahıyla yüklü, sürprizlerle dolu bir taşlamaya dönüşüyor.