Otizmli genç bir müze rehberi olan Ali, hayatını sıkı bir rutine bağlı olarak sürdürür. Her gün aynı saatte kalkar, aynı yoldan müzeye gider ve ziyaretçilere tarih ve sanatla dolu turlar düzenler. Rutin, Ali için huzur ve güvenlik demektir.

Ancak bir gün, müzede yeni işe başlayan çalışma arkadaşı Elif’e gönlünü kaptırır. Elif, enerjik ve sevecen tavırlarıyla Ali’nin dikkatini çeker. Ali, alışık olmadığı bu yoğun duygularla baş etmek zorunda kalır. Ona karşı hissettiği duygular, rutinini bozmakta ve günlük yaşamında yeni zorluklar yaratmaktadır.

Ali, Elif'e hislerini ifade etmenin yollarını ararken, kendisini keşfetme ve sosyal becerilerini geliştirme sürecine girer. Elif ise Ali’nin özel durumu ve duygusal dünyasıyla empati kurarak ona destek olmaya çalışır. İkisi arasındaki bu özel bağ, Ali’nin hayatında önemli bir değişim yaratır.

Ali, bu süreçte, aşkın ve ilişkilerin karmaşıklığını öğrenirken, kendi sınırlarını ve potansiyelini de keşfeder. Rutinlerin dışına çıkmak ve yeni deneyimlerle başa çıkmak, onun için hem zor hem de geliştirici bir süreç olur. Bu hikaye, otizmin getirdiği zorlukların yanı sıra, sevgi ve anlayışın dönüştürücü gücünü de vurgular.

Sonunda, Ali’nin yaşamında ve iç dünyasında önemli değişiklikler olur. Elif’in desteği ve anlayışı sayesinde, Ali, kendine ve başkalarına karşı daha açık ve cesur hale gelir. Bu duygu dolu yolculuk, Ali’nin kendini ve duygularını kabullenme hikayesini anlatır ve izleyicilere umut ve ilham verir.