Film, 1970'ler Türkiye’sinin huzurlu ve sade Ege kasabalarından birinde geçiyor. Ailesiyle birlikte yaşayan Adem, zeki ve çalışkan bir çocuktur. Beşinci sınıfı bitirmenin heyecanını yaşayan Adem, yaz tatilini boşa geçirmek istemez. Ailesine, kasabanın sevecen gazozcusu Cibar Kemal Usta’nın yanında çalışmak istediğini söyler. Ailesinin gönülsüzlüğüne rağmen sonunda izni koparır ve gazozcu çırağı olarak işe başlar.

Ramazan ayının başlangıcıyla birlikte kasabada oruç heyecanı yaşanmaktadır. Adem, camideki imamın oruç hakkında anlattıklarını kendine görev bilircesine ciddiye alır. Ayrıca hoşlandığı Berna’nın da oruç tutacağını öğrenince bu kararı daha da önem kazanır. Ancak küçük yaşından dolayı ailesi, Adem’in oruç tutmasına kesinlikle izin vermez. Adem, bu durumu umursamadan oruç tutmaya gizlice karar verir.

Yaz sıcağının kavurucu etkisi altında gazoz satmakla geçen günler, Adem için bir sınav gibidir. Bir yandan susuzluk ve açlıkla mücadele ederken, bir yandan da bu çabalarını ailesinden saklamaya çalışır. Günler ilerledikçe bedenindeki yorgunluk artar, seraplar görmeye başlar ve zihni bulanıklaşır. Adem’in azmi, oruç tutmaya devam etme kararlılığıyla çatışır.

Berna’nın aslında sadece göstermelik oruç tuttuğunu öğrenmek ise Adem’in hayal kırıklığını daha da derinleştirir. Adem’in mücadele ettiği şey yalnızca fiziksel bir sınav değil, aynı zamanda kendi inançları, değerleri ve hayal kırıklıklarıyla yüzleşmesidir.

Filmin ilerleyen bölümlerinde Adem’in yaşadığı bu zorlayıcı deneyim, onun çocukluktan yetişkinliğe geçişini simgeleyen bir maceraya dönüşür. Oruç tutmanın manevi anlamını keşfederken, hem inançlarına hem de kendi sınırlarına dair önemli dersler alır.

Film, masumiyetin, geleneklerin ve büyümenin iç içe geçtiği bu hikayeyle izleyicilere samimi ve dokunaklı bir anlatım sunar.