Sinan, 3 yaşında görme duyusunu yitirmiş olan kör bir şairdir. Hayata karşı esprili ve pozitif bir yaklaşımı olan Sinan, körlüğüyle barışık ve bu durumunu hayatının bir parçası olarak kabul etmiş bir insandır. Eşi Nilgün ise, Sinan’ın görme dünyasını tekrar keşfetmesini ve deneyimlemesini arzulamaktadır. Nilgün, Sinan'ı ameliyat olmaya ikna eder ve sonunda başarılı bir ameliyatla Sinan belli belirsiz de olsa görmeye başlar.

Ancak, görme duyusunun geri gelmesi Sinan'ın hayatını umduğu kadar kolaylaştırmaz. Gördüğü dünyayı anlamlandırmak ve yeni bir gerçeklikle başa çıkmak, beklediğinden daha zorlayıcı olur. Sinan, eskiden körlüğüne alışmış ve bu durumla barışık bir şekilde yaşarken, şimdi yeni zorluklarla yüzleşmek zorundadır. Görme yetisinin geri gelmesi, hem Sinan hem de Nilgün için yeni bir öğrenme süreci başlatır ve ikisi de bu süreçte birbirlerine destek olurlar.

Sinan’ın görme dünyasını keşfetme çabası, sadece fiziksel bir dönüşüm değil, aynı zamanda duygusal ve zihinsel bir yolculuk olur. Sinan, görmenin getirdiği yeni deneyimlerle başa çıkmaya çalışırken, hayatının yeniden şekillendiğini ve ilişkilerinin de bu yeni duruma adapte olması gerektiğini fark eder. Bu süreçte, Sinan ve Nilgün'ün bağı daha da güçlenir ve birlikte üstesinden gelemeyecekleri hiçbir şey olmadığını anlarlar.