Kendini ailesine adamış bir adam, evinin önündeki keskin virajda sık sık meydana gelen trafik kazalarına tanık olduktan sonra, hayatı beklenmedik bir yöne savrulur. Bu virajda her gün birilerinin ölümüne veya yaralanmasına tanıklık etmek, onu derin bir vicdani sorgulamaya iter. Zamanla, kazazedeleri kurtarma çabası onun için sadece insani bir sorumluluk değil, hayatının merkezine yerleşen bir takıntıya dönüşür.

Geceleri uyumaz, gündüzleri işinden kaytarır; zamanının büyük kısmını pencere başında veya kaldırımda nöbet tutarak geçirir. Kazaları önlemek için kendi çabalarıyla işaretler, engeller, uyarı sistemleri kurar. Yetkililere başvurur ama bir türlü kalıcı bir çözüm elde edemez. Ailesiyle ilişkisi giderek bozulur; eşi endişelidir, çocukları babalarının günden güne nasıl değiştiğini anlayamaz.

Adamın yardım etme arzusu, zamanla kendisini ve ailesini yıpratan bir takıntıya dönüşür. Gerçek ile takıntı, kurtarıcılık ile kendini tüketme arasında gidip gelen bu adam, bir gün virajda yaşanacak başka bir olayla yüzleşmek zorunda kalacaktır – bu olay ya onu kurtaracak, ya da her şeyini kaybetmesine neden olacaktır.

Bu hikâye, iyi niyetin nasıl bir saplantıya dönüşebileceğini, fedakârlığın sınırlarını ve bir insanın hem kahraman hem de trajik bir figür hâline gelebileceğini derinlemesine işler.