Mecburi askerlikten döndükten sonra Emrah’ın hayatı, sessiz ve içe kapanık bir şekilde annesiyle birlikte geçmektedir. Askerlik sonrası, geçmişin izleriyle dolu olan Emrah, sosyal hayattan tamamen uzaklaşmış, neredeyse tüm vaktini otobanda tek başına dolaşarak geçirmeye başlamıştır. Annesiyle olan sessiz ve boğucu hayatı içinde, kafasını meşgul eden iki önemli mektup vardır: biri askerdeyken eski sevgilisi Sevgi’ye yazdığı, ama hiçbir zaman göndermediği mektup, diğeri ise hayatına son veren bir gerillanın cansız bedeninin yanında bulduğu mektup.

Bu mektuplar, Emrah’ın zihninde büyük bir karmaşa yaratır. Sevgi’ye karşı içinde kalmış duyguları ve askerlik sırasında yaşadığı travmatik olaylar onu rahatsız etmeye devam eder. Ancak en çok canını sıkan, ölü bir gerillanın yanında bulduğu mektuptur. O mektup, ölen adamın sevgilisi Zeynep’e yazılmıştır. Emrah, mektubun içeriğiyle ilgili yaşadığı suçluluk duygusundan kurtulmak umuduyla, içgüdüsel bir arayışa girer. Zeynep’in evini bulur ve mektubu oraya bırakır. Ancak bu hareket, içindeki kabusları hafifletmek bir yana, daha da yoğunlaştırır.

Gece bekçiliği yaparak kafasını dağıtmak isteyen Emrah, amcasının yardımıyla küçük bir iş bulur. Küçük, karanlık bir odada geçirdiği uzun ve yalnız saatler, onun zaten bozulmuş olan ruh halini daha da kötüleştirir. Gece bekçiliği, sessizlik ve yalnızlık içinde kabuslarının daha da derinleşmesine yol açar. Her gece daha karmaşık, daha içinden çıkılmaz bir hal alan bu kabuslar, Emrah’ın gerçeklikle olan bağını koparma noktasına getirir.

Zamanla Emrah, askerlik sırasında yaşadığı travmalar, geçmişteki hatalar ve içinde sakladığı sırlarla yüzleşmek zorunda kalır. Kabusları, ona geride bırakamadığı şeylerin peşini bırakmayacağını gösterirken, zihninin karanlıklarına sürüklenmekten kaçınmak için içsel bir mücadeleye girer. Ancak bu mücadele, onun en derin korkularıyla ve geçmişinin hayaletleriyle yüzleşmesini gerektirecektir.