Zeliha, yıllar boyu bir torun sahibi olma hayaliyle yanıp tutuşmuş, her gün dualar edip bir bebeğin gülüşünü evinde duyabilmek için ne gerekiyorsa yapmaya hazır hale gelmişti. Çaresizliği büyüdükçe, karşısına çıkan tehlikeli bir yolun cazibesine kapılmaktan kendini alıkoyamadı. Üç harflilerle bir anlaşma yaptı; bedeli korkunçtu, ama vaadi büyüktü. Zeliha’ya vaat edilen torun, bir gün dünyaya geldiğinde onun kalbindeki boşluğu dolduracak, hayalini kurduğu aile saadetini sağlayacaktı. Ancak anlaşmanın şartları ağırdı: Torun Nazar, kadınlığa ilk adımını attığında, yani adet olduğunda, karanlık varlıklara sunulmalıydı.

Nazar’ın doğumu Zeliha için tarifsiz bir mutluluk oldu. Oğlu ve gelini de bu mutluluğa ortak oldular. Fakat zaman geçtikçe, Zeliha’nın aklına kazınan o korkunç anlaşmanın gölgesi, huzur dolu hayatlarını yavaş yavaş karartmaya başladı. Oğlu ve gelini, Nazar’ı kaybetme korkusuyla anlaşmayı inkâr etmeye ve onu korumak için ellerinden geleni yapmaya karar verdiler. Anlaşmanın gerçekliğine inanmak istemiyor, bunu sadece Zeliha’nın saplantılı inancı olarak görüyorlardı.

Ancak o uğursuz gün geldiğinde, Zeliha’nın en kötü kabusu gerçeğe dönüştü. Nazar’ın kadınlığa ilk adımını attığı o gece, karanlık varlıklar intikam için harekete geçti. Zeliha’nın oğlu ve gelini, kendilerini koruyacak hiçbir güce sahip olmadan, acımasızca katledildiler. Canavarlar, kuralları ihlal eden ebeveynleri kurban ederek intikamlarını almıştı.

Oğlunun ve gelininin ölümünün ardından, Zeliha’nın kalbinde artık yalnızca keder ve pişmanlık vardı. Nazar ise, anne babasının korkunç sonuyla baş etmeye çalışarak büyümek zorunda kaldı. Zeliha, yaptığı korkunç hatanın bedelini her gün yeniden ödüyordu.