Delhi'nin dar ve tozlu sokaklarında, henüz dokuz yaşında olmasına rağmen ağır sorumlulukların omuzlarına yüklendiği bir hayat süren Anuja, her gün sabahın erken saatlerinde uyandığında, çocukluğunu yaşamak yerine bir tekstil atölyesinin karanlık köşelerine adım atar. Küçük elleriyle kumaşları diker, ter içinde kalmış işçiler arasında kaybolur ve hayallerini sessizce içinden geçirerek makinenin ritmik sesine ayak uydurur. Ablası Palak ile birlikte yaşam mücadelesi veren Anuja için okul, sadece başkalarının gittiği ve pencerelerinden umut saçan uzak bir hayaldir.

Ancak bir gün, beklenmedik bir fırsat kapısını çalar. Hayırsever bir öğretmen, Anuja'nın çalıştığı atölyeye geldiğinde, onun matematikteki ve dikiş işindeki inanılmaz yeteneğini fark eder. Çocuğun zekâsını boşa harcamaması gerektiğini anlayan öğretmen, Anuja’ya bir okul bursu ayarlar. Bu, hayatında karşısına çıkabilecek belki de tek şanstır. Ancak bu fırsat, büyük bir bedelle birlikte gelir. Eğer okula giderse, ailesine katkıda bulunamayacak, Palak’ın tüm yükü sırtlanması gerekecek ve belki de küçük kız kardeşini de kaybetme riskiyle karşı karşıya kalacaktır.

Anuja, çocukluğunu, hayallerini ve kendi geleceğini düşünürken, ablasına ve ailesine olan sorumluluğu da onu sıkıştırır. Palak, kardeşini desteklemek istese de, hayatın acımasız gerçekleri ikisinin arasında derin bir uçurum açmaktadır. Çalışmaya devam etmek mi, yoksa eğitimle yeni bir gelecek kurmak mı? Hangisi daha ağır basar?

Küçük kız, bu kırılma noktasında zorlu bir karar vermek zorundadır. Verdiği karar, sadece onun değil, Palak’ın ve belki de bir sonraki neslin kaderini belirleyecektir. Ama hayat, her zaman adil midir? Çocuk yaşta birinin sırtına böyle büyük bir yük yüklemek ne kadar doğrudur? Anuja, bu imkânsız görünen çıkmazda yolunu bulabilecek mi?