Bu hikaye, yalnızlık ve içsel çatışmaların yanı sıra, insan ilişkilerinin karmaşıklığını da derinlemesine ele alıyor. Fran, zamanının çoğunu tek başına geçiren ve bu yalnızlık içinde kendi ölümünü hayal eden bir karakterdir. Bu düşünceleri, ona hayatının monotonluğuna karşı bir tür kaçış sağlar, hatta ona göre bu alışkanlık, hayatına bir tür "renk" katmaktadır. Ancak, Fran'in iç dünyasındaki bu karanlık düşünceler, onun gerçek dünyayla olan ilişkilerini sınırlamakta ve kendisini izole etmektedir.

Bir gün, Fran'in rutini beklenmedik bir şekilde değişir. İş yerinde bir iş arkadaşını güldürmeyi başarır ve bu, Fran'in içinde bulunduğu yalnızlığın dışına çıkabileceğine dair bir umut ışığı yakar. Bu küçük, ama anlamlı olay, Fran'i şaşırtır ve ona insanlarla bağlantı kurmanın mümkün olduğunu gösterir.

Sonrasında olaylar hızla gelişir: bir buluşma, biraz sohbet ve nihayetinde aralarında bir kıvılcım oluşur. Ancak bu kıvılcımı büyütüp gerçek bir ilişkiye dönüştürmek için Fran'in en büyük engeli kendisidir. Kendi iç dünyasında, Fran'in geçmişten gelen korkuları, güvensizlikleri ve alışkanlıkları, onu gerçek bir bağlantı kurmaktan alıkoymaktadır.

Fran, bu engelleri aşabilecek mi, yoksa kendi içine kapanarak hayatını yalnız ve hayal dünyasında mı sürdürecek? Hikaye, bu içsel mücadeleyi ve insanın kendi kendisiyle olan çatışmasını ele alarak, okuyucuyu Fran'in dünyasına derin bir yolculuğa çıkarıyor.