İtalyan göçmeni Francesca Cabrini, 1889 yılında New York'a ayak bastığında karşılaştığı manzara oldukça karanlıktır: sokaklarda hastalık, suç ve yoksulluk içinde yaşayan çocuklar. Bu yeni dünyada, özellikle göçmen topluluklarının en savunmasız üyelerine yardım etme misyonunu üstlenmiştir. Ancak Cabrini’nin karşılaştığı zorluklar sadece bunlarla sınırlı değildir. Düşmanca bir şehir yönetimi ve özellikle şüpheci bir belediye başkanı, onun bu planlarını engellemek için yoluna çıkacaktır.

Kırık bir İngilizce konuşan ve zayıf sağlığına rağmen cesurca ilerleyen Cabrini, toplumda fark yaratma yolunda durmaksızın çalışır. Kendisine güvenmeyen ve hatta onun fikirlerini tehdit olarak gören yerel liderlerle baş etmek zorunda kalırken, girişimci ruhunu ve tükenmek bilmeyen inancını kullanarak zorluğun üstesinden gelmeye kararlıdır.

İnsanların kalbini kazanmak ve onları, toplumun en kırılgan kesimleri olan göçmenler, hastalar ve kimsesiz çocuklar için barınma ve sağlık hizmetleri sunmanın gerekliliğine ikna etmek için çalışır. Cabrini, topluma umut getiren ve imkânsız görünen bir değişimin sembolü haline gelir. Onun önderliğinde açılan barınaklar, hastaneler ve okullar sayesinde binlerce insanın hayatı dönüşür.

Zamanla Francesca Cabrini, sıradan bir göçmenden, dünyada eşine az rastlanır bir "umut imparatorluğu" kuran bir lidere dönüşür. Bu süreçte hem fiziksel sınırlarını zorlayan hem de toplumun zorlu engellerini aşan Cabrini, girişimci ruhuyla milyonlarca insana ilham vermeye devam eder.