Vücudunda taşıdığı kurşun ve dokuz kurşun yarasının izleriyle Muralikant Petkar, adeta insanüstü bir çaba göstererek hem fiziksel hem de zihinsel engellerin üstesinden geldi. Hindistan ordusunda görev yaparken, savaşta aldığı yaralarla yaşamı bir anda değişti. Ancak bu zorlu kader, Petkar’ın mücadeleci ruhunu daha da güçlendirdi. Üç farklı spor dalında, yüzme, atletizm ve masa tenisinde Hindistan'ı temsil etti. Özellikle yüzmede gösterdiği olağanüstü başarı, onun 1972 Münih Paralimpik Oyunları'nda 50 metre serbest yüzmede altın madalya kazanmasını sağladı. Bu zaferle Hindistan’ın ilk Paralimpik altın madalyasını kazanarak ülkesini gururlandırdı.

Bu süreç, Petkar için sadece bir spor mücadelesi değil, aynı zamanda bir yaşam savaşıydı. Hem fiziksel engelleriyle hem de Hindistan’da engelli sporculara yönelik kısıtlı imkanlarla başa çıkmak zorundaydı. Yıllarca kendi sınırlarını zorlayarak, hem spor kariyerinde hem de kişisel yaşamında büyük fedakarlıklar yaptı. Ülkesinin spor tarihinde önemli bir dönüm noktası olmasına rağmen, başarıları uzun bir süre göz ardı edildi. Petkar, bu büyük zaferin ardından hak ettiği takdiri, Hindistan’da bir spor efsanesi olarak anılmasını ve tanınmayı tam 45 yıl sonra elde edebildi.

Onun hikayesi, sadece bir sporcunun değil, aynı zamanda engellilik ve adanmışlığın, azim ve zaferin evrensel bir sembolü olarak zihinlere kazındı. Muralikant Petkar, Hindistan'ın ilk Paralimpik altın madalyalı sporcusu olarak, tarihe bir ilham kaynağı olarak geçti.