Budny, gizli servisin deneyimli bir memuru, kendisine verilen en sıradışı görevlerden biriyle karşı karşıyadır: Kraków’un saygın dini liderlerinden Piskopos Karol Wojtyla’yı yakından izlemek. Budny, tam yirmi yıl boyunca Wojtyla’yı gizlice gözetler, onun günlük yaşamını, ibadetlerini, konuşmalarını ve insanlarla ilişkilerini ayrıntılı bir şekilde kaydeder. Ancak, bu süre zarfında Budny’nin profesyonel mesafesi giderek bulanıklaşır.

Karol Wojtyla, Budny’nin gözetiminden tamamen habersiz, inanç ve sevgi dolu yaşamını sürdürürken, Budny onunla zihinsel bir bağ kurmaya başlar. Budny için Wojtyla, başlangıçta yalnızca bir hedefken, zamanla bir saplantı haline gelir. Wojtyla’nın güçlü karakteri, insanlara olan sevgisi ve adanmışlığı, Budny’nin kendi içsel çatışmalarını tetikler. Budny, hem hayranlık hem de kıskançlık arasında gidip gelirken, Wojtyla’nın hayatındaki anlamı kendi hayatında bulamadığını fark eder.

Bu tek taraflı bağ, Budny’nin zihninde saplantılı ve patolojik bir hale gelir. Gözetleme görevi, bir takıntıya dönüşür; Budny, Wojtyla’nın düşüncelerini, hislerini ve hatta ruhani deneyimlerini anlamaya çalışır. Ancak, bu süreçte kendi kimliği ve ahlak anlayışı giderek daha fazla çözülmeye başlar. Wojtyla’nın habersizliği ise Budny’nin yalnızlığını daha da derinleştirir.

Hikaye, takıntı, kimlik kaybı ve insan ilişkilerinin tek yönlü doğası üzerine yoğunlaşır. Budny’nin Wojtyla’ya olan saplantısı, onu hem bir takipçi hem de kendi iç dünyasında kaybolmuş bir insan haline getirir. Wojtyla’nın hayatı ve inançları Budny için bir ayna görevi görürken, izleyici bu trajik ve tek yönlü ilişkinin dramatik sonuçlarını adım adım deneyimler.