1960’lı yılların başlarında, Katolik Kilisesi’nde köklü değişimlerin ve yeniliklerin tartışıldığı İkinci Vatikan Konsili dönemi tüm dünyada yankı uyandırır. Bu dönemin karışıklığı ve dinin geleneksel yapısının sorgulanması, birçok dindar insanın inançlarını gözden geçirmesine yol açar.

Genç bir kadın olan Rahibe Cathleen, çocukluğundan beri dini bir hayat sürmeyi arzulamış ve hemşirelik eğitimi alarak kendini Tanrı’ya adamıştır. Manastıra katıldığı ilk zamanlarda, dine olan inancı sarsılmaz bir güç gibi görünmektedir. Her gününü ibadetle ve hizmetle geçirirken, ruhunun huzuru bulduğuna inanır. Ancak manastırdaki katı disiplin ve kurallar, onun içindeki huzuru zamanla sorgulamasına neden olur.

İkinci Vatikan Konsili’nin getirdiği reformlar manastırda da tartışılmaya başlanır. Yeni fikirlerin ortaya çıkışı, Cathleen’in dini inançlarını ve manastırdaki yaşamını kökünden sarsar. Kilisenin dogmalarını tartışmaya açmak, onun için inançla ihanet arasında bir çizgide yürümek gibidir.

Cathleen’in içsel çatışmaları yalnızca dini sorgulamalarla sınırlı kalmaz. Kendi cinsel kimliğiyle yüzleşmeye başladığında, manastırın katı sınırları daha da belirginleşir. Aşk, tutku ve bağlılık gibi duyguların bastırılması gerektiği öğretilmiştir. Ancak bu öğretiler, onun benliğini daha da karanlık bir çıkmaza sürükler.

Cathleen, kendi iç dünyasında büyük bir savaş verirken manastırdaki diğer rahibelerle olan ilişkileri de karmaşık bir hal alır. Bazıları onun sorgulamalarını anlayışla karşılarken, bazıları onu sapkınlıkla suçlar. Bu topluluğun içinde yalnızlaşan genç kadın, inancını yeniden tanımlamak zorunda kalır.

Tanrı’ya olan bağlılığı ve kendi benliği arasındaki çatışma, Cathleen’i bir yol ayrımına getirir. Ya manastırdaki katı disipline boyun eğecek ve kendi kimliğini yok sayarak yaşamaya devam edecek ya da gerçek benliğini bulma yolunda her şeyi arkasında bırakacaktır.

Ancak bu kararın bedeli ağır olacaktır. Hem ruhsal hem de fiziksel olarak acı çekerken, özgürlüğün ve inancın ne anlama geldiğini yeniden tanımlamak zorunda kalır. Dış dünyanın cazibesi ve manastırın güvenli duvarları arasında sıkışıp kalan Cathleen, hayatının en zor seçimini yapmak zorunda kalır.

Bu içsel yolculuk, onun inancını yok etmek yerine, onu daha güçlü kılar. Ancak bu güç, alışılmışın dışında bir inanç biçimini gerektirir. Kendine ve Tanrı’ya duyduğu sevgi, artık eski dogmaların ötesinde bir anlam taşır.