Bir akşam, kocası iş seyahatindeyken, evde yalnız kalan kadın zaman geçirmek için şehrin tenha bir sokağındaki eski bir kitapçıya girdi. Raflarda gezinirken, tozlu ve isimsiz bir kitabın çekiciliğine kapıldı. Kitap, yayımlanmamış bir roman gibi görünüyordu; kapağında ne bir yazar adı vardı ne de bir yayınevi logosu. Sayfaları çevirdikçe, anlatılan hikâyenin tuhaf bir şekilde kendi hayatına benzediğini fark etti. Roman, varlıklı bir kadının kocasından gizlediği yasak aşkı anlatıyordu.

Başlangıçta kitabın sadece bir tesadüf olduğunu düşündü, ancak satırları okudukça ürkütücü detaylar ortaya çıkmaya başladı. Romandaki kadın karakter, kendisi gibi bir sanat tutkunu ve aynı şehirde yaşayan, belirli mekanlara giden biriydi. Kadının giydiği kıyafetler, sevdiği parfüm, sabahları içtiği kahve markası bile birebir örtüşüyordu. Bu durum onu hem büyüledi hem de rahatsız etti. Okudukça romanın, onun en mahrem düşüncelerine, bastırdığı arzularına ve en derin korkularına değindiğini hissetti.

Ancak asıl sarsıcı olan, kitaptaki kadının gizemli bir adamla ilişkiye girdiği andı. Romanın ilerleyen bölümlerinde, bu adamla yaşadığı yasak aşkın ona özgürlük duygusu verdiği ama aynı zamanda hayatını geri dönülemez bir noktaya sürüklediği anlatılıyordu. Kadın, kitabın satırları arasında gezinirken, kendini aynada izliyormuş gibi hissetti. Sanki onun yaşamı hakkında yazılmış bir kehanetti bu kitap.

Zihni allak bullak olmuş halde, romanın sonuna yaklaşırken garip bir huzursuzluk hissetti. Kitapta anlatılan kadın, sadakatsizliğinin bedelini ağır bir şekilde ödüyordu. Onu tanıyan biri mi yazmıştı bu hikâyeyi? Geleceğini önceden bilen biri mi vardı? Yoksa bu sadece bir kurgu muydu?

Geceler boyu kitabı tekrar tekrar okudu, her cümlede kendi hayatına dair yeni işaretler buldu. Sonunda, içindeki dürtüye karşı