Yıldızları bile yutan devasa bir uzaylı türünün gökyüzünde belirmesiyle, Dünya tam anlamıyla felaketin eşiğine gelir. Bu korkunç varlık, gezegenin kaynaklarını ve yaşamını tüketmekle kalmaz, tüm medeniyetin yüzeyde var olma şansını yok eder. İnsanlık, hayatta kalabilmek için yeraltına çekilir. Artık yeryüzü, dev canavarların hüküm sürdüğü, ölümün kol gezdiği bir kabusa dönüşmüştür.

Yeraltındaki şehirler, yıllarca süren zorluklarla inşa edilir. Tüneller, sığınaklar ve teknolojik üsler, insanları yüzeydeki tehditten korumaya çalışır. Ancak bu, karıncalar gibi kapalı, kısıtlı ve özgürlükten yoksun bir yaşamdır. İnsan ruhuna sığmayan bu tutsaklıktan kurtulmak için bilim insanları ve mühendisler, yirmi yıl boyunca durmaksızın çalışır. Tek amaçları vardır: devasa uzaylılara karşı kullanılabilecek, insanlığın son umudu olacak silahları geliştirmek.

Ancak tam büyük karşı saldırının arifesinde, dev canavar insanlığın yeraltındaki varlığını ve planlarını keşfeder. Kaçınılmaz son hızla yaklaşır. Canavar, yeraltı sığınaklarını acımasızca yok eder, binlerce insan göz açıp kapayıncaya dek katledilir. Savaş başlamadan bitmiş gibidir.

Fakat tüm umut tükenmiş değildir. Yıkımdan sağ kurtulan, ailesini ve tüm sevdiklerini kaybetmiş, öfkeyle dolu bir çocuk vardır. İnsanlığa olan güvenini yitirmiş, nefretiyle ayakta kalmayı öğrenmiş bu çocuk, hayatta kalmanın ve intikamın yolunu tek başına aramaya başlar. Artık savaşın sürdürücüsü, korkudan değil, öfkeden ve inattan beslenen genç bir ruhtur. Ve insanlığın son şansı, bu çocuğun karanlık geçmişi ve acılarla yoğrulmuş kararlılığı olacaktır.