Julius Robert Oppenheimer, Amerikalı bir fizikçi olarak tanınır ve İkinci Dünya Savaşı sırasında atom bombasının geliştirilme sürecindeki rolü tarihe geçer. Manhattan Projesi'nin bilimsel liderliği Oppenheimer'a verildiğinde, o ve eşi Kitty, bu proje üzerindeki çalışmalarının sadece kendi hayatları üzerinde değil, tüm dünya üzerinde büyük etkileri olacağını tahmin edemezler. Ancak, projenin sonuçlarıyla yüzleştiklerinde, içinde bulundukları projenin ölümcül sonuçlarına karşı duydukları vicdan azabıyla karşı karşıya kalırlar.

Oppenheimer, atom bombasının Hiroşima ve Nagazaki'de kullanılacağını öğrendiğinde derin bir iç savaşa girer. Bu kullanım kararı, onun etik değerleriyle çatışır ve projeden uzaklaşmasına neden olur. Savaş sona ererken, Oppenheimer, ABD Atom Enerjisi Ajansı'nın danışmanı olarak atanır. Ancak, uluslararası kontrol altında nükleer enerjinin kullanımı ve nükleer silahlanma yarışının tehlikeleri konusundaki görüşleri, ABD hükümeti tarafından hoş karşılanmaz.

Oppenheimer, nükleer enerjinin barışçıl amaçlarla kullanılması ve silahlanmanın sınırlanması için çabalarını sürdürürken, Amerikan hükümeti tarafından hedef haline getirilir. Lewis Strauss'un liderliğindeki ABD Atom Enerjisi Ajansı'nın çıkarları ile Oppenheimer'ın ilkeleri arasındaki çatışma, Oppenheimer'ın hükümet tarafından gözden düşmesine yol açar.

Sonunda, Oppenheimer, nükleer silahlanmanın tehlikelerine ve uluslararası kontrolün önemine dair sesini yükseltmekten vazgeçmez. Bu durum, onun ABD hükümeti tarafından hedef haline gelmesine ve itibarının zedelenmesine neden olur. Ancak Oppenheimer, cesurca ilkelerinden vazgeçmez ve nükleer silahlanma yarışının durdurulması için mücadele etmeye devam eder. Bu şekilde, Oppenheimer'ın hayatı, bilim ve etik arasındaki çatışmayı ve bireyin toplum üzerindeki etkisini vurgular.