Sekiz yaşındaki Efe, ailesiyle birlikte uzun zamandır görüşmedikleri dedesi Hakkı’yı ziyaret etmek üzere İzmir’e doğru yola çıkar. Ablası Hira için bu yolculuk, deniz, eğlence ve sosyal medyada paylaşacak anılarla dolu heyecanlı bir yaz tatilidir. Ancak Efe için durum bambaşkadır. Ona göre dedenin köhne evi, sıkıcı aile sohbetleri ve alışılmış tatil rutininden ibarettir.

Tüm bu umutsuzluk içinde, Efe bir gün markette yaşıtı Ceren ve onun satranç tutkunu arkadaşlarıyla tanışır. Ceren ve arkadaşları, Efe’ye meydan okuyarak onu yerel satranç turnuvasına katılması için kışkırtır. Ne var ki Efe, daha önce hiç satranç oynamamıştır ve kendini yetersiz hisseder. Son bir umutla dedesi Hakkı’dan yardım ister. Ancak geçmişin yükünü hâlâ omuzlarında taşıyan ve çocuklarıyla olan eski kırgınlıklarının gölgesinden çıkamayan Hakkı, torununu soğuk bir şekilde geri çevirir.

Tam da her şey bitti derken, evdeki eski, tozlu satranç tahtasında gizemli bir şeyler olmaya başlar. Gece olduğunda, satranç taşları birer birer canlanır ve Efe’ye oyunun gizemini ve stratejilerini öğretmek için harekete geçer. Sadece tahtanın kurallarını değil, aynı zamanda sabretmeyi, düşünmeyi ve pes etmemeyi de anlatırlar.