1991 yılında Sovyetler Birliği çöküşün eşiğindedir ve Küba, tarihinin en zorlu ekonomik krizine girer. Ülkede yiyecek ve temel ihtiyaç maddeleri kıtlaşmış, elektrik kesintileri günlük yaşamın bir parçası haline gelmiştir. Bu zorlu dönemde, Havana’da yaşayan Sergio adında bir Marksizm profesörü, ideolojik olarak bağlı olduğu sistemin yıkılışına tanıklık ederken, ailesine bakmakta giderek daha fazla zorlanır. Akademik kariyeri gerilerken, hayata dair umutlarını da yitirme noktasına gelir.

Aynı dönemde, Sovyetler Birliği'ne bağlı bir kozmonot olan Sergei, Mir uzay istasyonunda görev yapmaktadır. Ancak Sovyetler'in dağılmasıyla birlikte, Sergei'nin Dünya'ya dönüş planları belirsizliğe sürüklenir. Ülkesinin yeryüzündeki kontrolü zayıflarken, o uzayın karanlığında unutulmuş gibidir. Fiziksel olarak birbirlerinden binlerce kilometre uzakta olsalar da, Sergio ile Sergei'nin yolları amatör radyo sayesinde kesişir.

Radyo frekansları üzerinden gelişen bu dostluk, her iki adamın da hayatta tutunacak bir şeyler bulmasına vesile olur. Sergio, Sergei’ye dünyadaki gelişmeler hakkında bilgi verirken; Sergei de ona hem moral hem de perspektif kazandırır. Bu alışılmadık bağ, siyasi çöküşün ortasında insan dayanışmasının gücünü ortaya koyar.

Film, ideallerin sarsıldığı, sistemlerin çöktüğü, insanın ise hâlâ inanç, umut ve dostlukla ayakta kalabildiği bir dönemi anlatır. Uzay ile yeryüzü arasındaki bu duygu yüklü köprü, hem tarihsel bir dönemin portresini çizer, hem de bireysel direnişin ve insan ruhunun evrenselliğini gözler önüne serer.