Barney Greenwald, sert mizaçlı, prensiplerine bağlı bir avukattır. Askeri mahkemelerle ilgili deneyimi olmasa da, kendisine teklif edilen dava oldukça dikkat çekicidir: Deniz Kuvvetleri’ne ait Caine isimli destroyerde, bir fırtına sırasında geminin kontrolünü ele geçiren bir subayı savunmak.

Sanık, genç ve kararlı bir subaydır. Gemiye geçici olarak atanmış olan Lt. Philip Francis Queeg, gemi personeli tarafından baskıcı ve dengesiz bir lider olarak tanımlanır. Fırtına sırasında yaşanan olaylarda, geminin mürettebatı Queeg’in kriz anlarında komuta edemediğini ve akıl sağlığının bozulduğunu iddia ederek geminin yönetimini başka bir subayın devralmasına karar vermiştir.

Greenwald, davaya başta büyük bir isteksizlikle yaklaşır. Görevinin yalnızca işini yapmak olduğuna inanan avukat, bu karmaşık davayı para kazanmak adına üstlenmiştir. Ancak duruşmalar ilerledikçe, olayların sanıldığı kadar basit olmadığını fark eder.

Queeg’in mahkeme salonunda sergilediği paranoyak ve kendini sürekli savunmaya çalışan davranışları, Greenwald’ın şüphelerini güçlendirir. Queeg, yaşanan olayların sorumluluğunu sürekli başkalarına yükler ve kendi hatalarını kabul etmez. Bu durum, Greenwald’ı düşündürmeye başlar:

“Gerçekten bir isyan mıydı, yoksa gemiyi kurtarmak için verilen zorunlu bir karar mı?”

Greenwald, davayı derinlemesine araştırdıkça, Queeg’in geçmişte de benzer krizler yaşadığını ve mürettebata karşı baskıcı bir tutum sergilediğini öğrenir. Ancak onu asıl etkileyen şey, Queeg’in bir zamanlar iyi bir lider olduğuna dair eski belgeler ve tanıklıklardır. Bir adamın psikolojik çöküşüne şahit olmak, Greenwald’ı insanlık ve adalet kavramları üzerinde yeniden düşünmeye zorlar.

Savunma süreci boyunca, Greenwald yalnızca müvekkilini değil, sistemi de sorgulamaya başlar. Eğer Queeg gerçekten dengesiz bir liderse, onu bu pozisyonda tutan sistemin suçu nedir? Ve eğer mürettebat Queeg’in liderliğini reddetmekte haklıysa, bu durumu isyan olarak adlandırmak ne kadar doğrudur?

Duruşmanın sonlarına doğru, Greenwald mahkemeye hitap ederken kendini sadece müvekkilini değil, adaletin kendisini savunur bir halde bulur. Queeg’in zaaflarını açığa çıkarmak yerine, sistemin başarısızlıklarını gözler önüne sermeyi tercih eder.

Ancak gerçek adaletin sağlanıp sağlanmadığı konusunda kendi içinde hâlâ bir huzursuzluk vardır. Zira denizde verilen kararlar, mahkeme salonundaki yasalardan çok daha karmaşıktır.

Greenwald, mahkeme salonundan çıktığında, içinde bir tür buruk zafer hissi taşır. Belki de bu dava, onun hayata ve adalete bakışını sonsuza dek değiştirmiştir.