On dört yaşındaki Ahmet, babasının isteğiyle orta sınıf yaşamının rahatlığını geride bırakmak zorunda kalır ve kendini, ailevi beklentiler, dini yükümlülükler ve sıkı sıkıya bağlı olduğu çocukluk dönemi arasında gidip gelmek zorunda olduğu bir erkekler yurdunda bulur. Bu yeni yaşam, Ahmet için bir adaptasyon süreci olurken, eski hayatının konforunu ve özgürlüğünü özlemle hatırlamasına neden olur. Ahmet, hem ailevi sorumluluklarını yerine getirmek hem de kendi kimliğini bulmak için mücadele ederken, bu geçiş süreci onun büyüme ve olgunlaşma yolunda önemli bir sınav olacaktır.