Dünyada kimsenin konuşmadığı, sessizliğin hüküm sürdüğü bir distopyada, insanlık toplumsal düzeni tamamen kaybetmiş, yerini tuhaf ritüeller ve acımasız kurallarla yönetilen bir sistem almıştır. Konuşmak, yasaklanmış ve unutulmuş bir yeti haline gelmiştir. Bu dünyada dindar bir kadın, sadık ve sert inançlarla yetişmiş, liderlerinin emri altındaki bir avcıdır. Görevi, kaçakları bulup yakalayarak onları liderlere teslim etmektir. Gökyüzü karanlık ve manzara sessizliğin soğukluğuyla kaplanmıştır.

Kaçak ise Azrael adında genç bir kadındır. Azrael, zorba liderlerin elinden kurtularak kaçmayı başarmış, vahşi doğanın derinliklerine sığınmıştır. Ancak peşinde acımasız bir avcı vardır: dindar kadın. Azrael'in kaçışı, sadece kendi özgürlüğünü değil, aynı zamanda kadim ve korkunç bir sırrı da ortaya çıkarmıştır. Çünkü Azrael, liderlerin onu neden avladığını bilmemektedir—o, karanlık ormanın derinliklerinde yatmakta olan kadim bir kötülüğün kurbanı olmak üzere seçilmiştir.

Avcı, Azrael’in izini sürerken, ikisinin de kaderi, çevredeki doğanın bir parçası olan bu eski ve dehşet verici kötülüğe doğru hızla ilerler. Sessizliğin içinde, hem avcı hem de kurban, doğanın içinde gizlenmiş olan şeytanî bir varlıkla yüzleşmek zorunda kalır. Azrael’in yeniden yakalanması, bu kadim gücü yatıştırmak için gereklidir; liderler, onun kanıyla kötülüğü bastırmayı ummaktadırlar. Ancak Azrael’in kaçışı, sadece fiziksel bir kaçış değildir; o, bu döngüyü bozacak, kurban olmaktan kurtulacak ve liderlerin karanlık düzenine son verecek anahtarı taşıyan kişi olabilir.

Avcı ve Azrael, sessizlikle örülü bu korkunç dünyada, kaçınılmaz bir hesaplaşmaya doğru ilerlerken, vahşi doğa, insanların bile anlayamayacağı eski sırlarını ortaya çıkarır.