Annie’nin hayatı tam anlamıyla altüst olmuştur. İşini kaybetmiş, parasal sıkıntılarla boğuşmakta ve yıllardır içinde biriktirdiği karşılıksız aşkın acısıyla baş etmeye çalışmaktadır. Hayatındaki belirsizlik ve başarısızlık duygusu giderek artarken, biricik en yakın arkadaşı Lillian’dan gelen haber, onun için hem büyük bir sevinç hem de derin bir kırılma olur: Lillian nişanlanmıştır ve Annie’den baş nedimesi olmasını istemektedir.

Annie, Lillian’ın bu mutlu gününe gölge düşürmek istemez; ona olan bağlılığı ve sevgisi nedeniyle görevi kabul eder. Ancak içten içe, kendi yıkık hayatıyla Lillian’ın mutlu geleceği arasındaki tezat, Annie’yi yavaş yavaş tüketmeye başlar. Düğün hazırlıkları ilerledikçe, Annie kendini kanıtlama ve Lillian’a olan dostluğunu ispatlama çabasına girer. Bu uğurda ne kadar pahalı, abartılı, tuhaf ve hatta mantıksız gelenek varsa hepsini uygulamaya koyar — sadece en iyi arkadaşını mutlu etmek ve onun gözünde "yeterli" olmak için.

Ancak süreç boyunca karşısına çıkan diğer nedimeler, özellikle de Lillian’ın yeni arkadaşı Helen, Annie'nin yerini tehdit etmeye başlar. Kıskançlık, güvensizlik ve özgüven sorunlarıyla sarsılan Annie, zamanla hem kendini hem de Lillian’la olan bağını sorgulamaya başlar. Onca çabanın ve gösterişin arasında, gerçek dostluğun neye dayandığını fark etmesi uzun sürmeyecektir.

Düğün günü yaklaştıkça işler kontrolden çıkar; Annie, sevgisinin ve sadakatinin sınırlarını zorlayarak, sevdiği bir insan için ne kadar ileri gidebileceğini hem kendine hem çevresine kanıtlamak üzere geri dönüşü olmayan bir yola girer. Bu yol, sadece bir düğünün değil, bir dostluğun, bir kimliğin ve içsel bir uyanışın da hikâyesine dönüşecektir.