Genç bir çift olan Salih ve Ayşe, altı yaşındaki konuşmayan oğullarıyla birlikte, yıkımın ve dönüşümün eşiğinde bir İstanbul mahallesinde tutunmaya çalışmaktadır. Hayat, bir sabah Salih’in işten çıkarılmasıyla sarsılır. Uzun zamandır beyaz yakalı olarak çalışan Salih için bu durum sadece maddi değil, aynı zamanda kişisel bir yıkım olur. Evden sigorta satışı yapan Ayşe ise, işine sıkı sıkıya tutunur ama tek maaşla geçinmek gün geçtikçe zorlaşır.

Borçlar birikirken, oturdukları evin kirası bile onları zorlarken, taşınma fikri gündeme gelir. Ancak İstanbul’da bütçelerine uygun bir ev bulmak, imkansıza yakın bir hale gelmiştir. Umutsuzluk içinde gezinirken, Salih’in karşısına motosikletle yolcu taşıma imkanı çıkar. Hemen kayıt olur. Kısa süre sonra, Ayşe de geceleri kaskın altına gizlenerek aynı işi yapmaya başlar. Kendi aralarında vardiya yaparak çalışırlar; gece Ayşe, gündüz Salih... Motora “Rosinante” adını verirler; Cervantes’in Don Kişot’undaki gibi, belki yorgun ama yolun ruhunu taşıyan bir yoldaş…

Rosinante sayesinde İstanbul’un başka yüzleriyle tanışırlar. Plazaların gölgesindeki yoksulluk, arka sokaklarda yaşayan unutulmuş hayatlar, geceyle gündüz arasında sıkışmış hikâyeler… Bu yolculuk, onları sadece geçimlerini sağladıkları bir işe değil, aynı zamanda kendi evliliklerini, ebeveynliklerini ve bireysel sınırlarını sorguladıkları içsel bir yolculuğa da sürükler.

Ancak bir gece Rosinante çalınır. Bu kayıp, sadece bir motorun çalınması değil; çiftin kurduğu yeni hayatın, hayalleriyle birlikte altüst olması anlamına gelir. Salih ve Ayşe, Rosinante’yi bulmak için sokak sokak gezmeye, peşine düşmeye başlar. Bu arayış, onları beklenmedik dostluklara, yüzleşmelere ve belki de kendilerini yeniden inşa etmeye götürecektir.

Film, ekonomik zorluklar içinde var olmaya çalışan bir ailenin direnişini, İstanbul’un görünmeyen yüzleriyle örülü dokusunda anlatırken, bir motosikletin peşinde gidilen yolculuk üzerinden umut, kayıp, sevgi ve dayanışma temalarını işler.