1516 yılında, Cezayir karanlık ve çalkantılı bir dönemin içindeydi. Dönemin İspanyol sömürgeciliği, Cezayir halkını büyük bir zulüm altında inlettiriyordu. Bu zor zamanlarda, Osmanlı İmparatorluğu'nun denizlerdeki büyük komutanı Barbaros Hayrettin Paşa, Cezayir'in kaderini değiştirecek kararlı adımlar attı. Barbaros Hayrettin Paşa'nın müdahalesiyle, İspanyolların baskısından kurtulan Cezayir, yeniden yerel krallığın kontrolü altına girdi. Ancak bu umut dolu anlar uzun sürmedi. Kral Salim Toumi’nin gizemli ölümü, yeni bir kaos dalgasını beraberinde getirdi. Bu ölüm, Barbaros Hayrettin Paşa’nın entrikalarıyla ilişkilendirildi ve Cezayir'de karmaşık bir siyasi entrika dönemi başladı.

Tüm bu olayların ortasında, cesur ve kararlı Kraliçe Zaphira sahneye çıktı. Kraliçe Zaphira, Cezayir’in özgürlüğü için mücadele eden bir lider olarak tarih sahnesine adını yazdırdı. Onun cesareti ve stratejik zekası, Cezayir halkına umut verdi. Ancak bu mücadele kolay olmadı; Kraliçe Zaphira, tehlikeli engeller ve ölüm tehditleriyle yüzleşmek zorunda kaldı.

Cezayir’in bu dönemi, sadece bir özgürlük mücadelesi değil, aynı zamanda kültürel ve siyasi bir dönüşümün de başlangıcıydı. Barbaros Hayrettin Paşa ve Kraliçe Zaphira’nın liderliğinde, Cezayir halkı, İspanyol sömürgeciliğine karşı durarak bağımsızlıklarını savundular. Bu süreç, Cezayir'in Osmanlı İmparatorluğu ile olan ilişkilerini de güçlendirdi ve bölgenin geleceğini şekillendirdi.

1516 yılında Cezayir'de yaşanan bu olaylar, tarihin önemli bir dönemini yansıtmaktadır. İspanyol zulmüne karşı verilen bu mücadele, Barbaros Hayrettin Paşa’nın denizlerdeki etkisi ve Kraliçe Zaphira’nın cesaretiyle birleşerek, Cezayir halkının direnişine ilham kaynağı olmuştur. Bu tarihsel dönem, Cezayir’in kimliğini ve bağımsızlık mücadelesini şekillendiren önemli bir kilometre taşıdır.